Verzilting percelen onderschat probleem in akkerbouw

Op één perceel zijn stukken waar geen gewas wil groeien. Zelfs gras niet. Een brede kopakker laten we helemaal liggen.” Wiebe Goodijk uit Sexbierum heeft een landbouwbedrijf met akkerbouw, groenteteelt en 220 stuks melkvee. Van de 275 hectare, die de familie-onderneming in gebruik heeft, zijn verschillende verzilte stukken. Het bewuste perceel liet ook voor onderzoekers ongekend hoge zoutwaarden zien. Terwijl het perceel toch op flinke afstand van de zee ligt.

Dalende bodem

De problematiek bij Goodijk wordt langzaamaan erger. Bovendien breidt de verzilting zich steeds meer uit. Oorzaak is tweeledig: stijgende zeespiegel en licht dalende bodem door gas- en zoutwinning. „We hebben hier altijd kunnen telen, al kan ik me niet anders herinneren dat het nooit optimaal was.” Het betreffende perceel ligt laag. Omdat het snel te nat wordt, is er drainage met onderbemaling aanwezig. „Dat is ook nodig. Recentelijk had de buurman een defect aan een pomp voor het land er tegenover. Die heeft ook onderbemaling. Bij het dorsen van tarwe konden ze er zelfs niet met rups op komen. Het land was als een spons. Toen de pomp was hersteld, was het meteen een stuk droger.”

Lees het volledige artikel in de Veldpost van zaterdag 2 juni