Column: Voorjaar

Maar al te vaak kregen we te maken met stagnatie. Veel regen, natte grond, structuur bederf of nachtvorst. Schade aan het begin van onze gewasgroei. Niet meer te herstellen. Weg met de verwachtte hoge opbrengst. Weg met het mooie egale gezicht over onze gewaspercelen. Maar ook al krijgen pessimisten gelijk, optimisten hebben een veel mooier leven.

Jarenlang heb ik in een Unitip studieclub van Suiker Unie gezegd: Op 15 april zaai ik mijn bieten, alleen in een schrikkeljaar één dag vroeger. Henk, werd dan in koor geroepen, je moet niet naar de kalender kijken, maar naar de structuur van je grond. Toen ze ook allemaal volgens hun opgave 70 ton bieten gingen verbouwen en ik slechts 68,5 ton werd het tijd voor voortschrijdende inzichten. Ik zaai nu ook vroeger.

Bij de werktuigenvereniging Emmen heeft al een boer gevraagd of ze de bietenzaaier al uit het vet hebben.

Vroege voorjaren zijn bij mij lang niet altijd de beste geworden. Toch gaat het boerenbloed kriebelen als het mooi voorjaarsweer wordt. Misschien moeten we ook daadwerkelijk inspelen op de veel besproken klimaatsverandering. De voordelen daarvan in de praktijk toepassen. Vroeger dus.

Henk Nienhuis