Column: 50

In 2005 begonnen we te denken aan een versnelling van de opbrengststijging met 50 procent in 10 jaar. Naar buiten gebracht als ‘3 x15’: in 2015 een gemiddelde suikeropbrengst in Nederland van 15 ton per hectare bij variabele kosten van 15 euro per ton. De kans bestaat dat deze ambitie al dit jaar wordt bereikt. Zou een mooie opsteker zijn en een groot compliment voor de telers die dat samen presteren. Daarna is het de kunst zulke hoge opbrengsten stabiel te realiseren

Zijn er dan geen grenzen aan opbrengsten? Zeker wel. De winst in de veredeling bij suikerbieten is vooral bereikt door een andere verhouding wortel/blad, suiker/merg en een snellere opkomst. Aan al deze aspecten zitten grenzen. Gelukkig kunnen kwekers nog even vooruit, ook met resistenties.

We hebben veel bereikt met eerder zaaien en nog meer door het lang gezond houden van het bietenblad. Uiteraard heb je voldoende zon en voldoende en goed verdeelde neerslag nodig voor topopbrengsten. Dat overdaad schaadt, is dit jaar weer te merken op percelen met veel te veel neerslag in korte tijd.

Er zijn landen waar een suikeropbrengst van 20 ton per hectare wordt geclaimd, terwijl de daarvoor benodigde neerslag en zon ontbreken. Met de ambitie 1890: een suikergehalte van 18 procent en een wortelopbrengst van 90 ton per hectare voor Nederland als gemiddelde hebben we onze handen vol. Uitdagingen genoeg, zeker om ziekten en plagen te beheersen voor stabiele, hoge suikeropbrengsten. Juist daaruit moet 50 procent van de betere opbrengsten komen.

Dit is mijn 50e weblog voor Akkerwijzer. Zal ik nog even doorgaan met mijn bespiegelingen over vooral de bietenteelt? Ik hoor het graag.

Frans Tijink, directeur IRS