Column: Blog Henk Nienhuis: Uitzending gemist
De verlichting van de Maasvlakte is altijd net een kerstplaatje. ‘s Avonds vanaf de bank keken we even naar de tv en rolden zo in de uitzending Beerput Nederland van documentaire maker Wilfred Koomen. Verschrikkelijk, ben nog van slag. Zwaar chemisch afval wordt door de scheepsbrandstof gemengd en zo de atmosfeer in geblazen. Pijpleidingen die afval op de Noordzee lozen.
We hebben al eens te maken gehad met door dioxine vervuild veevoer, waarvan niemand begreep hoe dat toch mogelijk was. Verbrandingsschepen die even buiten de territoriale wateren varen om de boel op te ruimen. Het loonde zelfs dat schepen de Maasvlakte even aandeden om goedkoop te tanken.
Rapporten verdwijnen in de versnipperaar en klokkenluiders komen niet eens aan luiden toe. Intimidatie en bedreiging meer regel dan uitzondering. Milieucriminaliteit in het groot, ik heb er geen ander woord voor. Dit zijn maar enkele voorbeelden en het gaat nog steeds door.
Verschillende bewindslieden worden in deze documentaire genoemd. Een inspecteur die de rapportage zeer zorgvuldig heeft voorbereid voor het ministerie ziet z’n verslag nooit meer terug. Dat kon maar één persoon gedaan hebben: de toenmalige minister Neelie Smit Kroes. Later bleek dat ze een relatie had met één van de havenmilieubaronnen. Uiteindelijk is ze afgetreden.
Opstelten die als jonge burgemeester van Delfzijl z’n uiterste best doet om met dit soort activiteiten de Eemshaven levensvatbaar te maken. Een jonge vrouwelijke afgestudeerd milieu criminoloog krijgt van Pronk te horen dat ze beter lekker in de zon op het strand kan gaan liggen. Ze wist nog letterlijk wat hij als milieu minister destijds tegen haar zei.
Ik ben helemaal in de war. Wij ons best maar doen in de landbouw. Verantwoordelijkheidsgevoel wordt ons bijgebracht, ondersteund door wettelijke maatregelen. Een vloeistofdichte vloer voor onze dubbelwandige dieselolietank zodat er geen druppel in de grond kan trekken. Spuitvrije zones zodat er geen sproeistof in het oppervlakte water kan waaien. Als we een paar vorken stro willen verbranden kijken we angstig en schuldig alle kanten op.
We moeten het goed doen, zijn gecertificeerd en registreren dat allemaal zorgvuldig ter bewaking van onze goede agrarische naam in Nederland. En dan zie je bij toeval dit allemaal op een vakantieavond op de tv met uitzicht op de Maasvlakte zo prachtig mooi verlicht.
Net kerst, vrede op aarde, heil en zegen en de beste wensen voor 2018.
Henk Nienhuis
