Column: Blog Henk Nienhuis: Rondje Veenkoloniën
Het gebied Odoorn - Valthe - Weerdinge - Emmen heeft veel bos. Dat bos wordt steeds mooier. De dennenbomen, geplant in de crisistijd van de dertiger jaren als werkverschaffing, zijn voor een groot deel tussen weggezaagd met steeds meer zicht op prachtige duurzame loofbomen. Die zijn nu op hun mooist met tien tinten groen. En ook de brem begint prachtig geel te bloeien.
Een aantal weken achter elkaar hebben we lange dagen op de landbouwmachines gezeten. Steeds meer elektronisch beveiligd en geautomatiseerd. Het begint me zo langzamerhand op de zenuwen te werken, al die doorgevoerde elektronica beveiliging. Het lijkt wel of de fabrikanten van die techniek yuppen in dienst hebben, die gezeten op een kantoorstoeltje achter een laptop, al die over de top beveiliging zitten uit te denken. 90 procent van de storingen zijn elektronicastoringen en als je even afstapt, de motor afzet of per ongeluk een handeltje verschuift kun je de hele boel weer opnieuw inregelen. Soms biedt iemand ons aan om na z’n werk nog een paar uurtjes mee te helpen op de boerderij. Dat kan niet meer, te ingewikkeld. Begin je je aan al dat veilige gemak te ergeren dan is dat toch allesbehalve veilig, lijkt me.
Nu we alles in de grond hebben is er weer wat meer tijd voor agrarische en andere lectuur. Bezuinigingen op de Europese uitgaven, dus hoofdzakelijk landbouw. Op de Europese agrarische inkomsten is Nederland lang niet slim en uitgekiend genoeg. Vaak loopt Nederland voorop met z’n toepassing van Europese regels en wordt in Brussel achter onze rug een lange neus getrokken. Als voorbeeld is het verschil in hectaretoeslag tussen lichte en zware grond, opgebouwd vanuit het verleden, waardoor tussen de 20 en 30 miljoen aan Nederlands geld in Brussel blijft liggen. Te veel afdracht aan Europa? Eerst investeren, dan oogsten: boerennuchterheid.
Op 4 mei hebben we aan het eind van de middag onze Drentse vlag halfstok gehangen, dodenherdenking. De volgende ochtend de vlag in top vanwege onze vrijheid. Onze generatie heeft een oorlog niet bewust meegemaakt. Wij voelen ons veilig en denken niet aan andere tijden. Mocht er toch weer iets gebeuren, hoe kwetsbaar en afhankelijk zijn we dan geworden met onze buitenlandse satellietsignalen, communicatiesystemen, verbindingskabels over de zeebodem, ons gas niet meer uit Groninger bodem, maar uit Rusland. We zijn eraan gewend alles maar te roepen en te zeggen. We kunnen dus geen oorlog meer hebben en daarom ook de vlag uit op 5 mei.
We wonen hier prachtig, kijken vanaf ons terras over de Veenkoloniale akkers, met op de achtergrond de Hondsrug. Agrarische natuur, betaald met boerengeld uit Brussel. Allemaal gedachten die passeerden tijdens onze fietstocht op een mooie zondagmorgen door het Drents veenkoloniaal gebied.
Henk Nienhuis
