Ondanks slechtere bietenoogsten toch overproductie suiker

Het ging ineens hard met de suikerprijs. Binnen één maand steeg de suikerprijs met bijna 30 procent. Op 26 september was een nieuw dieptepunt bereikt om vervolgens op 25 oktober een hoogtepunt over de laatste negen maanden op te bereiken. Ondanks deze scherpe toename schommelt de prijs nog steeds circa 13 procent onder die van 1 januari 2018. De grote vraag die vooral onder de telers speelt is: Wat gaat de richting van de prijs op de korte termijn bepalen?

Grotere volatiliteit

Met de recente scherpe prijsstijging is de beweeglijkheid van de suikerprijs in de afgelopen maand opgelopen tot gemiddeld 20 procent. Dit is ruim boven het gemiddelde over heel 2018 en boven het gemiddelde van de afgelopen 18 jaar. Volgens Casper Burgering, senior econoom agrarische grondstoffen bij ABN-Amro, zorgt een combinatie van factoren dat zowel de prijs als de volatiliteit naar een hoger niveau bewegen. Niet alleen het sterke herstel van de Braziliaanse munt de Real (die sterk correleert met de suikerprijs) had hier invloed op. Ook de sterk teruggevallen suikerproductie in Brazilië (één van de grootste producenten) speelde een rol. Droog weer tijdens de groei zorgde voor een fors lagere opbrengst (-9 miljoen ton) van suikerriet. Een groter deel hiervan wordt bovendien gebruikt voor de (lucratievere) ethanolproductie. Door de zwakke Real is de benzine-import aanzienlijk duurder, wat de vraag naar ethanol aanwakkert.

India

Door de Braziliaanse omschakeling van suiker- naar ethanolproductie werd India de grootste suikerproducent ter wereld. Indiase suikerexportsubsidies zorgen eveneens voor flinke prijsdruk op de wereldmarkt. Berichten dat de Indiase telers kampen met een wittelarvenplaag, zorgt waarschijnlijk voor een 9 procent lagere oogst ten opzichte van vorig seizoen. Ook Europa kampte dit jaar met teeltproblemen. Van zaaien tot en met het oogsten waren de weersomstandigheden verre van optimaal. Dit resulteerde in lagere opbrengsten. Samengevat: de recente forse prijsstijging is vooral een gevolg van de negatieve ontwikkelingen aan de aanbodzijde in Brazilië, India en Europa. Het verwachte overschot is naar beneden bijgesteld. Eerder gingen investeerders nog uit van een verdere prijsdaling.

Stijgende vraag

Aan de vraagzijde signaleert Casper Burgering een iets beter perspectief. De mondiale geraffineerde suikermarkten worden al enige jaren gekenmerkt door een groeiende vraag, al neemt het tempo hiervan wel jaarlijks af. Volgens Burgering realiseert de consument in ontwikkelde landen zich steeds meer dat overmatige consumptie van suiker leidt tot gezondheidsproblemen. „Dit is een belangrijke reden voor de jaarlijkse afname van de consumptie per hoofd van de bevolking in vooral Europa, Australië, Nieuw Zeeland en Japan. In deze landen is de concurrentie met suikervervangers relatief hoog. Voor groei van de vraag naar suiker moet vooral naar de opkomende economieën gekeken worden en dan met name naar landen in Azië, zoals Indonesië, China, India en Zuid-Korea.”

Dit alles in ogenschouw nemend denkt Burgering dat het niet realistisch is te veronderstellen dat de suikerprijs op korte termijn herstelt naar het niveau van 1 januari 2018. „De fundamentele basis daarvoor is nog niet optimaal. Het overaanbod blijft, ondanks de problemen aan de productiezijde. Dit zorgt ervoor dat de prijs richting het einde van 2018 net onder de 13 USDcents per pond (lb) zakt. Voor 2019 gaan wij uit van een meer stabiele prijstrend, mede door de aanhoudende groei van de vraag vanuit opkomende markten.”