Column: Column Canada: ‘Discussie over Roundup en neonicotinoïden begint ook hier op te komen’
Af en toe lees ik berichten in Nederlandse media over de vele discussies over de toelating van gewasbeschermingsmiddelen. Gelukkig wordt die discussie hier in Canada nog niet zo fel gevoerd als in Europa, alhoewel de druk ook hier de laatste jaren begint toe te nemen. Natuurlijk wordt er gesproken over Roundup. Ik ben wel zo realistisch om te zeggen dat we een groot probleem hebben in Canada als dat middel hier wordt verboden. Maar vooralsnog maak ik me daar nog niet zo veel zorgen over.
In een recent rapport stelde de onafhankelijke instantie Health Canada nog dat glyfosaat geen bedreiging is voor de volksgezondheid. Die conclusie hadden de onderzoekers twee jaar geleden al getrokken, maar ze hebben besloten glyfosaat opnieuw onder de loep te nemen, nadat een aantal bezwaren was binnengekomen na de publicatie van het eerste rapport. Het is positief dat ook uit het nieuwe onderzoek is gebleken dat glyfosaat veilig is.
Waar ik wat ongeruster over ben is de toelating van de neonicotinoïden. Wij gebruiken één van deze stoffen om het pootgoed te ontsmetten; de aardappelen worden tijdens het poten voorbehandeld. Sinds we dat doen, hebben we geen last meer gehad van coloradokevers. Als we deze behandeling niet meer zouden mogen doen, zouden we echt een groot keverprobleem hebben.
We merken dat het Europese beleid indirect wel impact heeft op onze keuzes. We telen bijvoorbeeld durumtarwe voor de export. Maar daarin merken we al dat er weerstand begint te ontstaan: Italië wilde vorig jaar geen durumtarwe importeren die pre-harvest was bespoten. We worden daarom nog voorzichtiger met het pre-harvest spuiten van Roundup. Niet om gezondheidsredenen, maar juist om de discussie die in meerdere landen wordt gevoerd. We willen graag onze afzetmarkten behouden, dus zijn we iets alerter.
Natuurlijk gaan we zorgvuldig om met middelen als Roundup. We spuiten het niet te pas en te onpas, al was het alleen maar om resistentie te voorkomen. In de VS en in mindere mate ook in Canada zie je her en der al wel resistentie ontstaan in de percelen. Dat is geen gunstige ontwikkeling.
Ook in onze regering zitten mensen die geen idee hebben wat er in de landbouw gebeurt. Dat gaat een probleem worden, want hierdoor worden middelenproducenten ontmoedigd om nieuwe middelen op de markt te brengen. Met als gevolg dat onze gereedschapskist steeds leger wordt. De wereldbevolking groeit. Het lukt ons niet al die mensen te voeden met een lege gereedschapskist.
