‘GMO-richtlijn is niet meer van deze tijd’

De Nederlandse overheid heeft als doel om in 2030 het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen tot nul te reduceren. Hoe gaan we dat dan doen, vraagt Van den Ende zich af. „Er is een enorme noodzaak om snel met betere, resistente rassen te komen. Moderne veredelingstechnieken als Crispr-Cas zouden daar een grote rol in kunnen spelen.”
Annex voor klassieke mutagenese
De GMO-richtlijn dateert uit 2001. Sindsdien zijn er allerlei nieuwe technologieën bijgekomen om DNA te veranderen. „Eigenlijk heeft de wetenschap de richtlijn ingehaald, en moet de tekst worden aangepast. Die past gewoon niet meer bij de technologie van vandaag.” Het herschrijven van de Europese richtlijn kost jaren. Een snellere weg zou volgens Van den Ende zijn het opstellen van een bijlage bij de richtlijn, vergelijkbaar met de annex voor klassieke mutagenese.
Europa beoordeelt Crispr-Cas als gmo, maar tegelijkertijd worden producten die in andere landen met deze techniek zijn gemaakt wel toegelaten in Europa. In Canada is Crispr-Cas wel toegestaan. Europa heeft een handelsverdrag met Canada (Ceta). In principe mogen Canadese exporteurs straks nieuwe crispr-producten op de Europese markt brengen, zegt Van den Ende. „We moeten dat accepteren.”
Strenge wetgeving
In juli 2018 besloot het Europees Hof van Justitie dat nieuwe genbewerkingstechnieken, zoals Crispr-Cas, moeten worden gezien als genetische modificatie waarop strenge wetgeving van toepassing is. Van den Ende merkt dat projectvoorstellen voor veredeling met Crispr-Cas worden teruggetrokken, omdat het eventuele resultaat niet eenvoudig op de Europese markt kan komen. „Sommige veredelaars gaan niet met Crispr-Cas verder.”
Handelshuis HZPC is één van de partijen die heeft aangegeven te overwegen om een deel van zijn genenonderzoek te verplaatsen naar Amerika, nu dit onderzoek in Europa verboden is. In Amerika of Azië kan dit genenonderzoek, binnen bepaalde kaders, wel. Agrico staat hier anders in: binnen dit handelshuis wordt dan ook niet (meer) nagedacht over een mogelijke verhuizing van het kweekwerk naar buiten de EU.

Tekst: Fenneke Wiepkema
Journalist, opgegroeid op een akkerbouwbedrijf. Schreef al voor verschillende landbouwuitgevers over het vakgebied akkerbouw en doet dit sinds 2012 als chef-redacteur akkerbouw bij Agrio. Schrijft en coördineert voor Akkerwijzer.nl, het vakblad Akkerwijzer en de regionale titels van Agrio.
Beeld: Fenneke Wiepkema
Bron: Wageningen UR