Kilveren grote rol in verspreiding witrot over perceel uien

Dit jaar wordt op meer percelen witrot gevonden, zegt Luc Remijn van Delphy en UIKC. Zeker in de oude(re) teeltgebieden wordt deze schimmel meer gevonden. „Waar het zes jaar geleden, in de vorige rotatie, nog ging om kleine plekjes met een paar rotte uien in een perceel zie je nu grote plekken.” Dat maakt uienteelt op zulke percelen op termijn lastiger tot zelfs onmogelijk.

Kleine haardjes over perceel verspreid

Onderzoek naar de vondsten bracht naar voren dat in de afgelopen jaren op deze percelen in veel gevallen is gekilverd. Kleine haardjes met witrot worden op deze manier over een heel perceel verspreid.

Remijn roept uientelers met het oog op witrot op voorzichtig te zijn met grondverzet. Door te kilveren wordt een niet-egaal perceel weer glad, wat in tijden van extreme regen een voordeel kan zijn voor veel gewassen. Voor wie de uienteelt een belangrijke poot aan het bedrijf is, doet er misschien verstandig aan een perceel niet te egaliseren. Optie kan volgens Remijn zijn om vooraf het perceel goed in kaart te brengen en op de besmette plekken niet te kilveren, waar dat mogelijk is.

Generaties lang aanwezig

Witrot is een lastige ziekte voor de uienteelt. De schimmel blijft generaties lang in de grond aanwezig en er zijn geen voldoende werkende chemische middelen beschikbaar om deze aan te pakken. Dat maakt dat preventie heel belangrijk is. Remijn pleit voor een plan van aanpak van grondgebonden ziektes, zoals witrot. „Het begint met bewustwording: hoe ga ik om met het verslepen van grond, wat is het belang van schone machines.” Ook het telen van schoon uitgangsmateriaal is essentieel.

In de uienteelt is al jarenlang sprake van een verontrustende toename van grondgebonden ziektes, zoals fusarium, witrot en pinkroot. Ook worden er meer aantastingen door stengelaaltjes en vrijlevende aaltjes geconstateerd. Binnen UIreka wordt onder meer bij Fusarium onderzocht wat de oorzaken hiervan kunnen zijn.