Column: Freda Bierema: Wisselvallig, wild voorjaarsweer en striktere regelgeving
De temperatuur bleef echter aan de lage kant. En vervolgens werden we in de week van 18 november twee keer getroffen door hagel. De eerste bui had stenen zo groot als knikkers, twee dagen later kwamen er twintig minuten lang golfballen uit de lucht vallen. Met de huidige communicatie via twitter en facebook wisten we dat dit noodweer in aantocht was en konden we de bui ook precies volgen waardoor we de auto’s en trekkers net op tijd onder dak hadden staan. Helaas konden we voor de gewassen niets doen.
Lees verder onder de foto
Ongeveer 5 jaar geleden zijn we gestopt met het verzekeren tegen hagel. De premies rezen de pan uit en het eigen risico werd opgehoogd tot 30 procent per voorval, waardoor het voor ons niet meer aantrekkelijk was er mee door te gaan. Met de grootte van de boerderij en de variëteit aan gewassen in verschillende groeistadia is het risico redelijk gespreid en komt het eigenlijk nauwelijks voor dat een volledige oogst wordt vernietigd.
Daarnaast zijn alle tarwes verzekerd via de United Wheat growers, een nationale organisatie die een klein percentage heft over elke ton tarwe die wordt verkocht. Deze organisatie keert in geval van schade een bedrag gerelateerd aan de teeltkosten uit. Omdat het nog vrij vroeg in het groeiseizoen was, lijken de meeste van onze gewassen door de schade heen te groeien. Vroege wintergerst en conservenerwten bij collega-boeren hebben echter een forse deuk opgelopen.
En toen kwam de 'Norwester', een zeer sterke wind met een erg lage luchtvochtigheid. Het positieve hieraan was dat de hagelschade prachtig opdroogde, maar de irrigatie moest direct vol open worden gezet omdat er in deze omstandigheden zeker 6 tot 7 mm vocht per dag verdampt. Met een bodemvoorraad van maximaal 100 mm is dat in twee weken zo verdwenen als je het niet weer aanvult.
Lees verder onder de foto
We beregenen met een combinatie van linears, pivots en een kanon. De linears lopen in een rechte lijn en beregenen zo het volle perceel. Keerzijde is dat ze regelmatig technische en mechanische problemen veroorzaken. De pivots zijn erg gemakkelijk te bedienen, maar laten nogal wat hoeken liggen in onze rechte percelen, het kanon is arbeidsintensief maar overal en nergens inzetbaar. Met de set up van deze verschillende systemen en de hoeveelheid water die we tot onze beschikking hebben lukt het om 95 procent van ons areaal van voldoende water te voorzien.
Begin oktober reden de Nederlandse boeren met hun trekkers tijdens het nieuwsuur over de Nieuw-Zeelandse televisieschermen. Luisterend naar de mensen om ons heen was iedereen erg onder de indruk waarom er werd geprotesteerd, maar vooral ook over de manier waarop dit werd gedaan.
Weinig vertrouwen in agrarische toekomst
Het vertrouwen van de boeren in de agrarische toekomst hier in Nieuw-Zeeland is evenals in Nederland op dit moment erg terughoudend. De huidige overheids- en milieuregelgeving die ik in onze vorige column al aanstipte is daar mede oorzaak van en inmiddels hebben ook de banken hun spelregels aangescherpt. De Nieuw Zeelandse Reserve Bank heeft geëist dat de banken een hoger kapitaal vastleggen voor de leningen die ze verstrekken. Een verhouding die tot nu toe op 10.5 procent lag moet worden verhoogd tot 16 procent voor de kleinere banken en 18 procent voor de grotere.
Als gevolg hiervan zijn de banken gereserveerd geworden om aan boeren te lenen: agrarische leningen worden als risicovoller gezien. Van de boeren wordt nu verwacht meer af te lossen, iets wat hier tot nu toe niet veplicht was. Al deze perikelen hebben er voor gezorgd dat de grondprijs over het afgelopen jaar dalende is……Wat met de huidige rentestand weer nieuwe mogelijkheden creëert….
