Column: Maarten Janse: natte herfst, dus zo min mogelijk berijden
De kerstdagen zijn gekomen. Ik kijk even terug naar het afgelopen jaar en een beetje vooruit naar het volgende jaar. Achteromkijkend kan ik eigenlijk best tevreden zijn, zowel over de oogst als over de prijzen. Alles van het vorige seizoen is afgeleverd en bracht een mooie prijs op. De aardappeloogst was goed. Zo zou ik het ieder jaar wel willen, al zullen er best veel telers in de buurt hier in Zeeland wonen die gewoon een minder jaar hadden.
Ondanks het natte najaar kregen we de bieten er op tijd uit. De tarra viel zelfs behoorlijk mee, de suikergehaltes vielen een beetje tegen. Na de droge zomer was de herfst heel wat anders. Daardoor was het veel te nat toen we de tarwe in gingen zaaien en de suikermaïs oogstten. Toch zit alle wintertarwe erin.
Op het bietenland hebben we gekozen voor spitzaaien. We zaaiden zo de wintertarwe direct achter de bietenrooier aan. Normaal zouden we kiezen voor ploegen of woelen, maar als er direct weer zo veel water achteraan komt, wordt het een natte bende en spoelt alles gelijk weer dicht. Dat is het risico van grondwerk vlak voor stevige regenbuien.
Groenbemesters
Op het deel van het bedrijf waar volgend jaar de suikerbieten komen hebben we alles geklepeld en geschijvenegd. Op het stuk waarop volgend jaar de aardappelen komen staat de groenbemester nog. Net als vorig jaar blijft de ploeg weer op stal. Die zullen we dit jaar weer niet gebruiken.
Vrolijk kerstfeest!
Tekst: Maarten Janse