Column: Freda Bierema, Nieuw-Zeeland: Lockdown maar ons bedrijf gaat door
Nadat de schaal met oliebollen leeg was, begon het grote wachten. Normaal gesproken kunnen we in de maand januari voorzichtig aan met de oogst beginnen voordat het in februari volledig los gaat. Doordat we dit jaar geen wintergerst hadden en een bewolkte start van het nieuwe jaar een vertraagde groei veroorzaakte, duurde het langer dan anders voordat de eerste gewassen oogstrijp waren. We waren erg benieuwd naar de opbrengsten, vooral na de zware hagelstorm van november.
De erwten hadden in eerste instantie veel schade opgelopen, maar waren opnieuw uitgestoeld en leverden uiteindelijk bijna 5 ton per hectare op, een opbrengst waar we in een goed jaar alleen maar van durven te dromen. Het graszaad, de klaver en paksoi waren goed tot boven gemiddeld. De zomergerst was toch beschadigd en bracht 9 ton in de silo, waar we in een normaal jaar op 11 ton begroten.
Lees verder onder de foto
Ook de tarwe was geraakt door de hagel, hoewel een aantal nieuwe rassen een hoog opbrengstpotentieel liet zien. Sinds 2 jaar zaaien we Graham, een voertarwe die tevens als baktarwe afgenomen kan worden en in ons gebied gemakkelijk 15 ton/ha doet. Dit jaar hadden we voor het eerst Kerrin op ons bedrijf, een voertarwe, die op sommige plekken nog hogere resultaten dan de Graham gaf. We hebben nu nog een perceel mosterd in het zwad liggen en een perceel maïs staan dat gehakseld moet worden en daarna is de oogst officieel achter de rug.
In de loop van januari begonnen de eerste geruchten over een zeer besmettelijk en ernstig virus – het Coronavirus - in het Nieuw Zeelandse nieuws te komen. Begin februari deed de overheid de grens op slot voor alle mensen die vanuit China ons land binnen wilden komen, met als gevolg dat de toeristensector een zware tijd tegemoet ging. Daarnaast veroorzaakten restricties binnen China zelf een daling in de vraag naar diverse exportproducten.
De eerste patient werd op 28 februari bevestigd en tot 23 maart waren alle gevallen terug te leiden naar mensen die recent het land waren binnengekomen. Toen bekend werd dat de eerste lokale besmetting had plaatsgevonden was dat voor onze minister president de reden om het land volledig op slot te doen: alles behalve de essentiële diensten is gesloten en niemand mag zijn eigen huis verlaten behalve om naar de dokter of de supermarkt te gaan. Voor degenen die oud genoeg zijn; het voelt elke dag van de week alsof het “autoloze zondag” is.
Lees verder onder de foto
Hoe werkt deze situatie voor ons? We zijn geklasseerd als een essentiële service, de basis van de voedselvoorziening, en mogen daarom open blijven, evenals onze toeleverings- en afnamebedrijven, hoewel deze voornamelijk in skeletvorm opereren. Alle contacten zijn per telefoon of email en alle producten worden geleverd en opgehaald zonder dat er directe interactie is.
Verder is het toch “business as usual”, het werk gaat gewoon door. Vorige week arriveerden de eerste drie vrachtwagens met lammeren die allemaal behandeld moesten worden voordat ze de gras- en klaverpercelen op kunnen en er staan de komende week weer drie vrachtwagens op het programma. Er ligt 100 ha land klaar waar vanaf nu graszaad in gezaaid moet worden, evenals 20 ha klaver en 20 ha voerhaver. En wanneer we hier dan klaar mee zijn, kunnen we eindelijk aan de lijst met klussen beginnen die al jaren liggen te wachten….
Laten we hopen dat we met deze strikte regels het virus onder controle kunnen houden.
Hartelijke groet vanuit Nieuw-Zeeland,
Freda, Steven en Pieter Taco Bierema