Column: Jan Bennen, Canada: Uitbreiding areaal aardappelen van de baan als gevolg van corona
Net als in Europa merken de fritesproducenten ook hier de effecten van de gesloten restaurants. Er wordt veel minder frites gegeten, en dat heeft direct zijn effecten op onze oogsten. Van oogst 2019 hebben we nog een aardige voorraad aardappelen liggen. De industrie doet zijn best om deze voorraden weg te werken, maar het duurt langer. Toen de coronacrisis begon, lag hier nog 18.000 ton fritesaardappelen. Daar hebben we gelukkig inmiddels een groot deel van afgeleverd bij de fabriek. Nu zitten we nog met 8.000 ton in de bewaring. De aardappelen liggen in een schuur met mechanische koeling, dus ze kunnen nog wel wat hebben.
Ik heb overigens goede hoop dat deze aardappelen in de komende maanden worden opgehaald. Ik verwacht medio augustus de schuur leeg te hebben. Alhoewel leeg…. Misschien krijgen we straks nog wel een overlap tussen aardappelen van de oude en de nieuwe oogst in de bewaring.
Normaal gesproken leveren we onze vroege aardappelen af land af. Maar nu we die bewaring aan het bouwen zijn, gaan deze aardappelen waarschijnlijk eerst de schuur in. Dat geeft ons wat meer flexibiliteit. De schuur krijgt een capaciteit van 9.000 ton. Ja, de bouw gaat gewoon door, ondanks het feit dat hij nu niet vol komt.
Lees verder onder de foto
We hebben de bonenteelt uit ons bouwplan geschrapt. In plaats daarvan zouden we dit jaar die 20 procent extra aardappelen telen. Nu dat niet doorgaat, hebben we graan gezaaid op die grond. Bonen zijn op zich een mooie teelt, maar ze vragen aandacht in dezelfde tijd als de aardappeloogst. En dat past ons eigenlijk niet.
Het voorjaarswerk is in volle gang. Van 27 april tot 15 mei zaten we midden in het zaaien en poten van de nieuwe gewassen. Alleen al het zaaien van de tarwe kost ons zo’n drie weken. Daarna waren we druk met het afleveren van aardappelen, het aanfrezen van de ruggen en het opstarten van de irrigatie. En op een bedrijf als het onze is onderhoud van de machines een continu proces. De komende weken is het druk voor de beide zelfrijdende spuiten om alle onkruid- en ziektebestrijdingen uit te voeren.
Inmiddels staan de aardappelen en de bieten zo’n beetje allemaal boven. De gewassen staan er mooi bij. Dat hebben we misschien wel mede te danken aan de regen. We hebben iets meer neerslag gehad dan normaal. Ook bij de start van het groeiseizoen kregen we regen. Daar was ik blij mee. Alles met irrigatie boven krijgen is een stuk lastiger dan met een natuurlijke bui. Ook al is ons bedrijf goed ingesteld op irrigatie, het blijft surrogaat.
Lees verder onder de foto
We hebben de afgelopen weken een paar buien gehad. Deze week hadden we nog een mooi buitje van 25 tot 30 mm, twee weken geleden viel hier nog zo’n 80 mm. Dat had wat mij betreft ook best 50 mm mogen zijn. Maar de regen was hier en daar zeer welkom. Op alle percelen beregenen we. Dankzij die buien hoeven we nu wat minder te beregenen. In plaats van drie rondjes doen we er nu één.
Tja, en die corona blijft ons ook bezighouden. We hebben denk ik ongeveer dezelfde restricties als in Nederland. We houden social distance tot de ander. Naar de kerk gaan we nu niet, de diensten volgen we thuis, met een kop koffie in de hand, via livestream. In het begin van de coronatijd zaten we in de VS. Toen we thuiskwamen, moesten we in thuisquarantaine. Mijn vrouw en ik zijn veertien dagen niet in de werkplaats en op kantoor van ons akkerbouwbedrijf geweest. Gelukkig draaide alles gewoon door dankzij onze zoons en onze trouwe medewerkers die gemotiveerd hun werk doen. We hebben genoeg werk om hen het hele jaar door zinvol bezig te houden.
