Glyfosaat in oppervlaktewater komt vrijwel niet uit de landbouw

Teun de Jong (NAV) is „blij met deze cijfers. Niet met de vervuiling, wel met het aandeel landbouw daarin.” Volgens de akkerbouwvoorman onderstrepen de onderzoeksuitkomsten dat „de landbouw verstandig omgaat met het glyfosaatgebruik.” Er is nog niet veel verboden, maar het gebruik van alternatieven heeft volop de aandacht, aldus De Jong. „De vervuiling van het rioolwater moet dan ook meer gezocht worden op burgererven en bij particulieren.”

Stedelijk groenbeheer

Een conclusie die het onderzoeksrapport onderschrijft. Glyfosaat werd naast bijvoorbeeld MCPA, veel toegepast in het stedelijk groenbeheer en bij het onderhoud van verhardingen. Het kwam via afspoeling in het rioolstelsel. Vanaf maart 2016 mogen professionele gebruikers bij het stedelijk groenbeheer geen gewasbeschermingsmiddelen meer op een verharde ondergrond gebruiken.

Vooruitlopend op het verbod was het verbruik van deze middelen in 2015 ook al lager. „Voor glyfosaat geldt dat de belasting van het oppervlaktewater vanuit riolering en waterzuivering bijna 100 procent is. Het grootste deel daarvan is afkomstig van particuliere gebruikers”, aldus het rapport.

Andere stoffen

Overigens werd niet alleen glyfosaat onderzocht. Voor veel andere stoffen draagt ‘Riolering en waterzuivering’ nog fors aan de totale belasting van het oppervlaktewater: fosfor (37 procent), stikstof (25 procent), zink (29 procent), lood – „uit de hengelsport” - (29 procent), koper (20 procent), nikkel (20 procent) en cadmium (15 procent).