Luizenbestrijding overbodig in resistente wintergerst

De laatste winter met strenge vorst is al een aantal jaren geleden. Luizenpopulaties hebben zich hierdoor behoorlijk kunnen uitbreiden. Ruim 20 verschillende bladluissoorten kunnen drager zijn van het gerste- ofwel dwergvergelingsvirus (BYDV). Luizen raken geïnfecteerd met het virus wanneer zij zich met besmette planten voeden, en dragen het virus weer over op andere planten.

Na een zacht najaar kunnen al besmettingshaarden in wintergerst vastgesteld worden, te herkennen aan bladvergeling. In de loop van het voorjaar veroorzaakt het virus dwerggroei, moeilijk doorschieten en slechtere aarvorming. Ook kunnen planten volledig afsterven. Eenmaal besmet is het gewas niet meer vrij te krijgen van het virus, dat serieuze opbrengstderving kan veroorzaken.

Natuurlijke resistenties

In het gerst-veredelingsprogramma van Limagrain (LG) is al jaren geleden ingezet op het inkruisen van natuurlijke resistenties. In resistente rassen kan een chemische zaadontsmetting of luizenbestrijding achterwege blijven, en dat is een uitkomst voor zowel het teeltsaldo als het wegvallen van beschikbare bestrijdingsmiddelen.

Het wintergerstras LG Rafaela is nu enkele jaren op de markt als het eerste ras met een natuurlijke tolerantie voor het vergelingsvirus. Geïnfecteerde planten van dit ras ondervinden niet de gevolgen van het virus. Inmiddels komt ook de opvolger LG Zebra beschikbaar, met een verbeteringsslag in stevigheid, hectolitergewicht en opbrengstpotentie.