‘Binnen tien jaar uienras met meerdere resistenties en robuustheid tegen klimaatverandering’
Veredeling is een weg van de lange adem. Voor de ontwikkeling van een nieuw ras staat een tijdpad van 15 tot 16 jaar. Dat heeft ook te maken met het feit dat de ui een tweejarig gewas is.
Bewaarbaarheid en weerbaarheid belangrijkste doelen
De belangrijkste veredelingsdoelen zijn bewaarbaarheid (huisvastheid, hardheid en spruittolerantie) en weerbaarheid (wortelgesteld, loofstructuur en resistenties). Daarnaast zijn vroegheid, algemene indruk (uniformiteit, ringen, vorm en kleur) en groeipotentie (opbrengst) van belang. „Uiteindelijk gaat het ook om de netto kilo's per hectare.”
Het inkruisen van resistenties gebeurt door de overdracht van resistente genen van een andere allium cepa (ui)-soort in de Rijnsburger. Op deze manier is bijvoorbeeld de resistentie tegen fusarium ingebracht. Ook is de overdracht van resistente genen vanuit een andere alliumsoort mogelijk. Een voorbeeld hiervan is het inbrengen van resistentie tegen valse meeldauw vanuit de Allium roylei. „Deze heeft van nature een valse meeldauwresistentie.” Het heeft 25 jaar gekost om deze mono-genetische resistentie in deze rassen te krijgen, aldus de manager veredeling. Resistenties tegen fusarium en pinkroot zijn multie-genetisch. „Dit is nog gecompliceerder en het is moeilijker om een hogere resistentie te bereiken.”
Geen Crispr-Cas
Hij benadrukte dat er bij de veredeling geen gebruik wordt gemaakt van moderne technieken als GMO of Crispr-Cas. „Deze zijn in Europa niet toegestaan. Al hoop ik dat Crispr-Cas op termijn wel wordt toegestaan.”
Veredeling is een proces dat nooit klaar is, zei Van den Hemel. „Infecties muteren, dan zien we ook bij Covid. We zullen dus altijd moeten blijven werken aan resistenties.”
Meer over het webuinar: PPA: ‘Na maart goede kansen voor prijsstijging uien van goede kwaliteit’
