Trekker van de toekomst: bemand op de weg, onbemand in het veld
Dat was een van de conclusies tijdens het digitale jaarcongres van de Nederlandse vereniging van techniek in de landbouw (NVTL), woensdag 2 februari. Anders dreigt desinvestering in het machinepark. Naast de lange terugverdientijd is ook het ontbreken van gegarandeerde veiligheid die voldoet aan wet-en regelgeving een belemmering voor de opkomst van veldrobots in de grootschalige akkerbouw.
Oogst ‘bottle neck’
Bij arbeidsintensieve teelten in de tuinbouw en fruitteelt loont de automatisering van werkzaamheden veel eerder dan in de grootschalige gangbare akkerbouw. Alleen de meeropbrengst die gerealiseerd kan worden door minder bodemverdichting weegt niet op tegen de meerkosten van high tech robots. Een alternatief met perspectief is het autonoom aansturen van lichte tweedehands trekker-werktuigcombinaties, blijkt op de Hands Free Hectare demonstratieboerderij van de Harper University in Engeland.
In Nederland wordt bodemverdichting vooral veroorzaakt tijdens de oogst van rooigewassen, benadrukte kennismakelaar Peter Lerink van de stichting HWodka. Hierin zijn een twintigtal akkerbouwers in de Hoekse Waard verenigd, die zich richten op innovatieve akkerbouw en zich verdiept hebben in robotisering. Bodemverdichting voorkomen tijdens de oogst van rooigewassen door het transport en de oogst zelf te scheiden biedt meer perspectief dan oogstrobots. Bovendien is zoveel mogelijk capaciteit tijdens de oogst heel belangrijk, benadrukte Lerink.
Australische pionier
De stichting HWodka bepleit net als de naar Australië geëmigreerde robotisering pionier Gerrit Kurstjens een hybride vorm waarbij trekker en werktuig soms bemand en soms niet bemand zijn maar op afstand bestuurd en gecontroleerd worden. Door deze vorm van robotisering is transport over de weg geen probleem. Door op afstand de werkzaamheden van onbemande trekker-werktuigcombinaties te controleren, kan schade aan gewassen door besturingssysteem fouten voorkomen worden.