Onnes, NAJK: Vechtstromen diskwalificeert zichzelf met glyfosaat- en teeltverbod
Het besluit van waterschap Vechtstromen, gaat echt een aantal bruggen te ver, zegt hij stellig. In de afgelopen 25 jaar is onder alle meetpunten van de waterschappen in Nederland slechts één keer een normoverschrijding van de toegelaten werkzame stof glyfosaat waargenomen. Daarmee kun je concluderen dat glyfosaat geen enkele serieuze bedreiging vormt voor de kwaliteit van het oppervlaktewater, schrijft Onnes. „Dit wil natuurlijk niet zeggen dat we nu niks meer hoeven te doen om emissies van glyfosaat en andere werkzame stoffen terug te dringen”, voegt hij daar aan toe. Als je samen met onder andere de Unie van Waterschappen afspraken maakt richting een reductie in het gebruik van middelen, dan gaat het niet werken als waterschappen zelf restricties gaan opstellen zonder enige grondslag, vindt Onnes.
Emissies naar het oppervlaktewater verminder je hier niet mee
Het teeltverbod voor uien, lelies en andere bolgewassen noemt hij „een volkomen zinloze beslissing”. Emissies naar het oppervlaktewater verminder je hier niet mee. „Sterker nog, doordat de teelt zich meer gaat concentreren, kan het zelfs een averechts effect hebben. Het areaal van deze gewassen zal niet minder worden, maar verplaatst naar andere percelen in het gebied van Vechtstromen. Jammer, want als het waterschap Vechtstromen in overleg was gegaan met hun pachters over hoe de emissies verder teruggedrongen konden worden, hadden ze waarschijnlijk veel meer kunnen behalen.”
Het aangekondigde teeltverbod is in de ogen van Onnes ook nog eens ontzettend hypocriet. „Het lijkt mij sterk dat de bestuurders die voor het verbod gestemd hebben nu geen uien meer eten en bloembollen in hun tuin planten. Oftewel: prima dat het verbouwd wordt, maar dan wel ergens anders waar het mijn probleem niet meer is.”
Lees hier de column van Leendert Jan Onnes
