Bart Bak bestand tegen invloed verzilting

Met het oog op de verzilting doen boeren als Bak er volgens Nijdam goed aan om te kijken of zij een gesloten systeem van zowel water als bemesting kunnen creëren. „Zo kunnen zij zichzelf minder afhankelijk maken van wateraanvoer. Natuurlijk hebben de bedrijven van Bak ook wateraanvoer nodig. En is er daar ook sprake van verdamping. Maar dat is in een gesloten systeem een heel stuk minder dan wanneer je enkel op grond teelt en je moet beregenen. Dan heb je te maken met veel meer verdamping.”

„Als je een flinke tak in het bedrijf hebt waar je goede verdiensten uithaalt en die veel minder afhankelijk is van wateraanvoer, dan heb je een bepaalde inkomstenmarge waarmee je het hoofd boven water kan houden in tijden van droogte. Als je alleen op de bodem teelt en je wordt geconfronteerd met een extreem droge zomer, kan zomaar al je opbrengst verloren gaan. Dan heb je niks meer en mag je hopen dat er nog wat van de verzekering terugkomt. Als dat al mogelijk is.”

Beregenen met zout water

Boeren die leren hoe ze droge zomers door komen, is broodnodig, stelt Nijdam. Zo staat er nog een curieus moment in de geheugens van Nijdam en Bak gegrift. Bak: „Er was een incident bij ons vlakbij met een enorme zoutschade bij een bollenteler. Die had de schrik van zijn leven.” Nijdam vult Bak aan. „Die schade is ontstaan door de aanleg van de duinen voor de Hondsbossche zeewering. Door die kustversterking trad er meer zoute kwel op, waardoor er achter de dijk meer zout in het watersysteem kwam. Die bollenboer had dit niet door, maar wilde wel zijn bollen beregenen. Het komt erop neer dat hij zijn hele areaal met zout water heeft beregend. Zijn hele oogst ging verloren.”

Lees de volledige reportage in de Agraaf van zaterdag 27 maart