Fotoserie: Aardappelen verrot na zware buien: voor de derde keer poten

Evelien Drenth, de in het bedrijf meewerkende dochter van de Groningse akkerbouwer, vraagt zich op Twitter af of drie maal scheepsrecht zal zijn. Door de natte omstandigheden dit voorjaar zijn de pootaardappelen van het ras Saprodi twee keer in de grond verrot. „We hadden de aardappelen er mooi op tijd in. Maar ja, toen kwamen de zware buien in mei, waardoor de aardappelen wegrotten in het land. Uiteraard hebben we geprobeerd het water van het land te krijgen, maar dat is helaas niet gelukt.”

Lees verder onder de tweet

Drenth besloot de verzopen delen opnieuw te poten. De grond werd met een triltandcultivator oppervlakkig losgemaakt en de pootmachine ging voor de tweede maal de kavel op. Helaas was het niet veel later weer raak: 50 mm neerslag, waardoor de aardappelen pleksgewijs opnieuw verrotten. „Eerst hebben we nog aan onszelf getwijfeld: doen wij iets verkeerd in bijvoorbeeld de grondbewerking? Maar feitelijk hebben we gewoon dikke pech gehad met de regen”, zegt Evelien Drenth.

Het gaat om meerdere plekken in enkele percelen. Het grootste overgepote blok is ongeveer 0,5 hectare groot. „Dat stuk konden we goed pakken met de pootmachine.” Maar een gek gezicht is het natuurlijk wel; een pootmachine in een perceel aardappelen dat al bijna dicht staat, voegt ze daar lachend aan toe.

Lees verder onder de foto

De pas gepote delen zijn inmiddels aangeaard en er komt een extra onkruidbespuiting op. Hoe het straks moet met de phytophthorabespuitingen? „Ik denk dat we het gewoon meespuiten met de rest van het perceel.”

Hoe het kan dat deze stukken nu zoveel problemen kennen, kan ze niet goed duiden. Wel weet ze dat op de plek met de grootste schade meer veen in de ondergrond zit. „Maar ook op andere plekken waar we nog nooit natschade hebben gezien, zijn we nu flink aan de beurt.”

Maar Drenth wil er ook niet te dramatisch over doen. „Als het om 10 hectare ging, zouden we problemen krijgen met de leveringsplicht aan Avebe. Dat zal nu wel loslopen. En we moeten niet vergeten dat we een natuurproduct telen. Daar kan dit ook bij horen. Maar ondertussen balen we er wel van.”