Wageningse onderzoekers hebben de ui genetisch afgepeld

Finkers vergelijkt het genetisch materiaal van de ui met een puzzel van 100.000 stukjes, waarvan er 95.000 blauwe lucht afbeelden. „Slechts 5.000 stukken zijn echt behoorlijk verschillend”, legt hij uit.

Het bolgewas zit vol vitamines en mineralen en is wereldwijd een van de meest geproduceerde groenten. De kennis van het genenpakket komt goed van pas bij de ontwikkeling van nieuwe, weerbare rassen. „Denk aan uienrassen die resistent zijn tegen schimmels”, aldus Olga Scholten, een andere onderzoeker die bij het project betrokken was.

Veredeling

De deskundigen op het gebied van plantenveredeling denken dat het veredelen van uien met de opgedane kennis twee keer zo snel kan. Bij veredeling worden exemplaren met gewenste eigenschappen met elkaar gekruist. Zo kan een soort bijvoorbeeld beter bestand worden gemaakt tegen ziekten of droogte.

Volgens de WUR eten Nederlanders gemiddeld zo’n 7 kilo uien per jaar. Libiërs spannen de kroon: zij eten jaarlijks gemiddeld 35 kilo uien per persoon. Uien zijn niet alleen te gebruiken in tal van gerechten. De bolletjes kunnen ook dienst doen als poetsmiddel. „Ze zitten namelijk vol met natuurlijke oliën”, tipt de universiteit. Wie gaat poetsen met uien, kan dat overigens het beste niet doen met de ui zelf, maar door stukjes ui in een teil met water te stoppen.