Column: Jan Bennen, Canada: ‘Het is hier pompen of verdrogen’
Temperaturen van rond 40 graden zijn dit voorjaar niet vreemd. De irrigatie draait 24/7 om de gewassen aan de praat te houden; het is hier pompen of verdrogen. Gelukkig hebben we de laatste twee dagen een paar buien gehad van zo’n 10 tot 12 mm, waardoor de gewassen weer een beetje zijn bijgekomen. Irrigatie is tenslotte toch maar surrogaat.
Het valt allemaal niet mee met deze hoge temperaturen. De gewassen staan er gemiddeld bij. In de aardappelen vrees ik nog wel voor doorwas, maar of dat echt gaat gebeuren is nog even afwachten. Wat meespeelt is dat de aardappelen ongeveer een week later zijn gepoot dan normaal. Nu zijn ze pas begin mei gepoot. Als het pootgoed eind april de grond is was gegaan, waren ze nu net een stukje groter en sterker geweest in deze hitte. De knolzetting is net begonnen, de grootste knollen zijn zo groot als een munt van twee euro.
De vertraging was een gevolg van stroeve onderhandelingen tussen de commissie die namens de industrie de gesprekken met de boeren voert en de circa 50 telers in de Potato Growers Alberta. We kwamen er niet direct uit qua prijs en areaal. Toen hebben alle boeren gezegd: ‘Dan wachten we wel met poten tot we een contract hebben dat houdbaar is.’ Uiteindelijk zijn we er aardig uitgekomen. Een wat hogere prijs is voor ons belangrijk, omdat onze kostprijs is gestegen.
Lees verder onder de foto
De bieten staan er aardig bij, ze hebben net het gewas dicht. 1 Juli is wat dat betreft de indicatiedatum, dit jaar zijn we dus net iets later. Helaas hebben we de helft van ons areaal bieten moeten overzaaien, zo’n 150 hectare. Dat was erg jammer, het gewas stond er op zich mooi bij. Maar één dag met een stevige wind leidde tot zoveel schade dat we opnieuw met de zaaimachine het land in moesten.
We ploegen niet, maar we doen aan niet-kerende grondbewerking. De graanstoppel bewerken we licht en dan worden daar de bieten in gezaaid. Op zich een prima oplossing. Een groenbemester zaaien om de kavel in de winter groen te houden, lukt hier niet. Daarvoor is het seizoen te kort: we hadden hier na de graanoogst maar een maand vorstvrij weer. Al was het deze keer wel een milde winter met niet al te veel sneeuw. Het was al vroeg redelijk droog, wat leidde tot een mooie structuur van de grond.
De granen hebben ondanks de vele irrigatie wel geleden onder dit warme en droge voorjaar. Over het koolzaad ben ik redelijk tevreden, maar dat gewas is moeilijk in te schatten.
Lees verder onder de foto
Afhankelijk van hoe het weer zich in de komende weken ontwikkelt, denk ik dat we al met al op een gemiddelde opbrengst afkoersen. Ondanks de irrigatie. Of misschien moet ik zeggen juist dankzij de irrigatie? Ja, het kost ons klauwen met geld om zoveel te beregenen. Maar zonder irrigatie kunnen we hier niet, dat is een gegeven. Irrigatie is de belangrijkste watervoorziening voor onze gewassen, regen is een bonus.
Ondertussen zijn we nog bezig met de afwikkeling van oogst 2020. We hebben nog zo’n 4.500 ton aardappelen in de bewaring liggen. De mechanische koeling moet er met deze buitentemperaturen hard aan trekken. Het liefst bewaar ik ze op 8 graden, maar dat lukt nu niet om, we komen niet verder dan 10 graden. Er wordt volop stroom gevraagd in Alberta; voor irrigatie, airconditioning, enzovoort.
Dit is een land van extremen; het kan hier heel heet zijn, maar ook heel koud. Maar het is wel een heel landbouwvriendelijk land, onze regering heeft meer respect voor boeren dan Nederland. Ik voel me hier dan ook erg thuis. Emigreren is een grote stap, maar om in Nederland boer te zijn en blijven heb je een hoop lef nodig.
