Column: Henk Nienhuis: Nieuw platteland, met of zonder boeren

Er is in Nederland de laatste decennia duidelijk minder aandacht voor voedselproductie dan voor industrie en dienstverlening. Weer het zoveelste voorbeeld dat er van landbouw gehaald moet worden.

Plattelandsvernieuwing

Veel geld wordt besteed aan plattelandsvernieuwing. Daar hebben we in de Veenkoloniën prachtige voorbeelden van. Ik heb in het verleden ambtenaren enthousiast horen uitleggen dat er op die manier voor boeren toch weer mooi wat terugkwam.

Met dat gekorte boerengeld werden houten fietsbruggetjes gebouwd, landbouwzandwegen geasfalteerd voor fietspaden, een haven aangelegd bovenop de Hondsrug. Zonder water. Allemaal heel mooi, maar er kan geen trekker meer langs. In Emmen werd de oude dierentuin verplaatst naar de es. Het draagt de prachtige naam Wildlands Adventure Zoo. Het heeft miljoenen aan Langman-gelden opgeslokt. Iedereen moet er beslist naar toe.

Politici roepen vaak: Het moet van Brussel. Maar Nederland loopt maar al te vaak voor de muziek uit.

Politici roepen vaak: Het moet van Brussel. Maar Nederland loopt maar al te vaak voor de muziek uit. Ik weet nog dat er zomaar tientallen miljoenen in Brussel bleven liggen, omdat Nederland voor een eigen systeem van hectaretoeslag koos. Zo wordt ons zo langzamerhand de concurrentie met andere Europese landen onmogelijk gemaakt. Geloof maar niet dat een land als Polen alles tot achter de komma registeert.

Naarmate we minder boeren hebben, slaat de nostalgie steeds meer toe. Kinderen die zo mooi spelen op een boerderijvakantie, pindakaas als je een sterke boer wil worden, groen is geen kleur meer maar een begrip. Zo komen er nieuwe Herenboeren, rode kool wordt groen geteeld. Vergroening van het platteland slaat niet op onze landbouwgewassen. Allemaal uitgevoerd omdat onze volksvertegenwoordigers, uit het verstedelijkte Westen, beweren dat we daar met z’n allen voor gekozen hebben.

Toeristen

Als vakantiegangers op het platteland fietsen kijken ze altijd naar onze werkzaamheden en naar onze mooie landbouwgewassen. Ze genieten van de bloeiende aardappelvelden. Ook stappen ze vaak even af als wij op de kopakker staan te schaften. Een praatje maken met een echte boer. Eigenlijk merk ik nooit iets negatiefs. Ze luisteren aandachtig. Wel merk ik dat er allerlei woorden gebruikt worden die via de media in hun hersencellen zijn gezaaid. Wij moeten ons ook beter groen leren verkopen.