Column: Henk Nienhuis: Het moet eerst oorlog worden

We hadden onze tarwe nog in de silo zitten en hebben het voor een dubbele prijs verkocht. Veertien dagen later was het nog veel duurder. Dat is mooi voor ons, maar zo moet het niet. Aan beide kanten vallen doden en gewonden, mensen die deze oorlog niet hebben bedacht en ook niet hebben gewild.

Voedselzekerheid

Het geluid over boeren is plotseling gekanteld. Ook hier voelen we de oorlogsdreiging. Nu is het nog niet zo dat men de landschapsparken weer om wil ploegen, maar er worden wel al vraagtekens gezet bij velden vol zonnepanelen. Bij de 1000 miljard euro die Frans Timmermans wil hebben voor Europese vergroening komen steeds meer vraagtekens te staan. In kranten en praatprogramma’s hoor je al een enkel geluid dat we misschien zuinig moeten worden op die paar boeren die we nu nog hebben.

Goudzoekers

Op zand- en veenkoloniën heerst al een paar jaar de uienkoorts. Nu worden Avebe leveringscontracten geparkeerd en wordt een afkoopsom betaald, om zo meer tarwe uit te kunnen zaaien. Er wordt met grote ogen uitgekeken naar een graanprijs van over de € 400 voor het komende jaar. Maar misschien moeten we dat ook wel hebben, gezien de kunstmestprijzen, de prijs van dieselolie en de prijs van gewasbeschermingsmiddelen. De kosten op de boerderij stijgen fors en dat moet toch ergens terugverdiend worden.

Er is een reële angst voor inflatie en rentestijging. Mooi voor boeren, zo’n besef van voedselonzekerheid, maar dan het liefst zonder oorlog toch zeker.