‘Mijn ouders hebben een stevige basis gelegd’
Geen enkele twijfel om boer te worden
Het akkerbouwbedrijf met pootaardappelen, suikerbieten, wintertarwe, luzerne, gras en maïs floreert. Afgelopen jaren moderniseerde de familie Vermue in nieuwe landbouwmachines waaronder een veldspuit, sorteerafdeling en een nieuwe windmolen, die de oude verving. Daarnaast bouwden zij in 2015 een bewaarplaats (450 kisten, 600 ton) voor pootaardappels op het erf naast de al bestaande bewaarplaats (1.000 kisten, 1.300 ton) en een schuur met losse stort (800 ton). „Het is belangrijk te blijven investeren om zo ook in de nabije toekomst goed te draaien en een goede boterham te blijven verdienen”, zegt Rick Vermue.
Op ruim honderd hectare verbouwt de familie de gewassen. Niet alle land is in eigendom van de familie. „Op ons eigen land (71 hectare) verbouwen we pootaardappelen (52 hectare), suikerbieten (7 hectare) en wintertarwe (14 hectare). Daarnaast huren we 28 hectare van een collega akkerbouwer en een melkveehouder vlakbij om pootaardappels op te telen. Met een andere melkveehouder ruilen we land. Hij teelt op onze percelen luzerne (5 hectare), gras (5 hectare)en mais (10 hectare), wij telen pootaardappelen op zijn land. Zijn mest uit de stal gebruiken we voor bemesting voor de suikerbieten, granen en groenbemesters. Een prima deal, want zo heeft de melkveehouder ook meer mestruimte.”
Ruilverkaveling
Het akkerbouwbedrijf heeft een lange geschiedenis. De ouders van Jaap Vermue vertrokken in 1955 uit Zeeland en vestigde zich in Groningen. In 1966 verhuisde ze vanwege de ruilverkaveling naar Swifterbant in de Flevopolder waar de nog jonge Jaap opgroeide. In 1983 kocht de familie Vermue een tweede akkerbouwbedrijf in Startenhuizen om het voor Jaap Vermue en zijn vrouw Marjolien mogelijk te maken een boerenbedrijf te beginnen.
„Mijn broer zou het bedrijf in de Flevopolder overnemen”, zegt Jaap Vermue. „Vandaar dat mijn ouders besloten er nog een bedrijf bij te kopen. Later in 1987 is het bedrijf in de Flevopolder verkocht en is er nog een boerderij vlakbij in Doodstil bijgekocht waar mijn ouders en mijn broer verder zijn gegaan. We werken nog steeds intensief met mijn broer samen met poten, zaaien, dorsen en rooien. Het verwerken en sorteren van de aardappels doen we zelf hier. De samenwerking houdt echter binnenkort op, want mijn broer stopt er dit jaar mee en heeft geen opvolger.”
Lees het artikel verder onder de foto.
Pakistan, Bangladesh en Israël
Voor Rick Vermue is het jammer dat zijn oom er binnenkort mee stopt, maar zegt erop te vertrouwen dat het wel goed komt. „Ik werk al dertien jaar in een maatschap samen met mijn vader en moeder. Dus ik heb al heel wat ervaring opgebouwd. Als ik het bedrijf volgend jaar heb overgenomen, blijft mijn vader voorlopig werken in het bedrijf en kunnen we blijven overleggen over tal van zaken. ”
De jonge akkerbouwer heeft er zin in om zelfstandig verder te gaan, want zoals hij zelf zegt past het boerenleven bij hem. „Ik vind het een mooi vak. Het is prachtig bezig te zijn met de teelt van de verschillende gewassen en om met de seizoenen te werken. Van eind mei tot eind juli is de mooiste periode. En dan het oogsten van, en later het sorteren en afleveren van pootaardappelen aan landen als Pakistan, Bangladesh en Israël van de pootaardappelen is natuurlijk altijd weer spannend. Dan zie je wat de resultaten zijn van jouw inspanningen. Geen dag op het land is hetzelfde en ik zou er niet aan moeten denken op kantoor te moeten werken.”
Sorteerafdeling
Grote veranderingen in de zoveel als mogelijk gesloten bedrijfsvoering in de toekomst verwacht Rick Vermue niet. „De basis van ons bedrijf is de pootaardappelenteelt. Dat is onze specialisatie. We doen ook alle werkzaamheden zelf met onze eigen landbouwvoertuigen zoals een nieuwe pootmachine en nieuwe spuitmachine en een eigen sorteerafdeling. Onze opzet is altijd met eigen miniknollen te beginnen en om ze dan vier jaar na te telen. Zoveel mogelijk poters van ons eigen bedrijf om de kringloop gesloten te houden. Er kan wel eens een jaar tussen zitten dat het anders loopt als we kiezen voor andere rassen of dat er een jaar tussen zit met hoge virusdruk. Dan kopen we van elders in.”
Nog zit Rick samen met zijn ouders in een maatschap. „Het plan is om vanaf volgend jaar in 2023 mijn eerste zelfstandige oogst te draaien. Voor de bedrijfsovername is door de accountant een eerste opzetje gemaakt hoe dat juridisch en financieel te regelen. Ik heb nog een jongere broer Christiaan (jurist) en zus Margot (huisarts), die zijn wel betrokken bij het bedrijf maar hebben hun eigen werk. Zij worden ook in de bedrijfsovername betrokken. Mijn broer helpt wel eens een paar dagen met de oogst van aardappelen naast mijn ouders, mijn oom, een stageloper en de boer waar we land van huren.”
De virusdruk neemt de laatste jaren toe in de aardappelteelt door de zachte winters
De oogst van dit jaar ziet er goed uit vindt Rick Vermue. „De wintertarwe staat er goed bij en ook de pootaardappelen doen het goed. Er is steeds precies voldoende neerslag gevallen voor de groei. Er is voldoende tal in de aardappelen (tien verschillende rassen, zoals Fabula, Colomba, Innovater, Memphis, Astrix). Nu alleen de laatste weken is het heel droog. Sommige rassen zullen misschien dan niet een optimale sortering hebben.”
Van jongs af aan leerde Rick spelenderwijs om zich op zijn toekomst als akkerbouwer voor te bereiden. „Hij deed als kleine jongen mee met de pootgoedselectie”, zegt vader Jaap. „Zo kreeg hij door het veel te doen er zicht op. Dat was een heel verschil met hoe ik het leerde. Ik kwam hier op mijn 25-ste en begon met pootgoed te telen. Ik had nog nooit pootgoed verbouwd, alleen consumptieaardappelen. Ik moest toen alles nog leren.”
Virusdruk
Zijn toekomst ziet Rick met vertrouwen tegemoet. „Er zullen natuurlijk problemen op me afkomen. Zo neemt de virusdruk de laatste jaren in de teelt van aardappelen door de zachtere winters. Voorheen was dat geen probleem omdat we hier in het meest gunstige gebied in Nederland zitten voor de teelt van pootaardappelen met een zeeklimaat.”
Nog woont de jonge akkerbouwer in een woning in het nabijgelegen dorp. „Het plan is dat ik uiteindelijk hier naar toe verhuis als ik het bedrijf heb overgenomen. Mijn ouders gaan dan in mijn huis wonen in Uithuizen. Tsja, dat zal een hele verandering zijn, maar ik heb er veel zin in.”
Serie over bedrijfsovername
De lijn van je ouders doorzetten of toch een nieuwe koers varen? Bedrijfsovername van een agrarisch bedrijf neemt een hoop nieuwe en grote keuzes met zich mee. Zoals welke kansen en ontwikkelingen zijn er in de sector en hoe spring je daarop in? Of welke methoden van je ouders neem je over en van welke neem je afscheid? Deze vragen en vele anderen komen de komende tijd aan bod in een serie op www.veld-post.nl waarin jonge boeren worden gevolgd in het proces van bedrijfsovername.
Tekst: Ellis van Wees
Beeld: Ellen Meinen