‘Flakkeese boeren gaan voor het hoogst haalbare’

‘Live for nothing or die for something’ galmt er door de kamer. Het is zaterdagavond en wachtend op de bob zap ik langs een film van Rambo. Ik bedenk me dat met zulke overtuigingen die Rambo net een boer is: ‘en hij ploegde voort’.

Uien zijn een geliefd akkerbouwgewas. Geliefd vanwege de teelt, de dynamiek rond afzet en prijs, of als welkome aanvulling in het bouwplan. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het areaal uien lange tijd jaar op jaar toenam. Die trend wordt doorbroken.

Begin maart gingen de eerste aardappelen de grond in bij akkerbouwer Sjoerd Heestermans in Oud-Vossemeer (ZL). Ondanks schade door de vele regen, zweert de akkerbouwer bij een vroeg gewas. „Zodra de grond het toelaat, gaan we poten.”

De teelt van zaaiuien in Zeeland staat onder druk, met als gevolg dat het areaal krimpt. Extreme droogte tijdens de zomer en gebrek aan zoetwater leiden er toe dat veel akkerbouwers de teelt afschalen of er zelfs mee stoppen.

De moderne akkerbouwer deelt data met een druk op de knop, voert bewerkingen uit geleid door gps en zit tussen een batterij aan schermpjes in de cabine. Toch zijn boeren vaak weinig ‘databewust’, signaleert Anne Bruinsma, oprichter van FarmHack.

„Ik help graag mee tot de hele teelt klaar is”, zegt Noud van Gog van Van Gog Agri Service in Liessel (NB). De akkerbouwer en loonwerker kan het best anderen van dienst zijn als het werk vanaf het begin klopt.

Zonder biologie groeit een gewas niet, is de overtuiging van Jan Kloppenburg. De akkerbouwer uit het Friese Munnekezijl werkt daarom bewust aan een levende bodem. Bodemnatuur zorgt voor groei van het gewas en chemie moet je beperken.

Dat de afzet soms stroef loopt en de kosten (vooral van arbeid) rap stijgen, ontkennen de drie biologische akkerbouwers in dit artikel niet. Toch zitten ze niet bij de pakken neer.

Dit voorjaar startte later dan normaal en gaf ons ruim de tijd om aan de grote puzzel te beginnen. Leveringsplichten, redelijke rotatie en praktische vruchtopvolging waren leidend voor het invullen van het bouwplan.

Henk van Putten en Jan Pieter Warnaer wonen zo’n zes kilometer van elkaar vandaan aan de Westdijk in Dirksland, op het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee.