Column: Henk Nienhuis: Laat voorjaar

Onze producten gaan schaars en daardoor duur worden. Sluit dus niet zomaar allerlei contracten af.

Grondschaarste

Er is een gevecht om de grond gaande. Avebe maakt zich duidelijk zorgen om voldoende hectares zetmeelaardappelen. Afzet genoeg, maar hoe komt Avebe aan voldoende grondstof voor zetmeel en eiwit.

Avebe wil de teelt van veldbonen en mogelijk erwten proberen. Proefsgewijs stimuleren en contracteren. Gewassen die we hier 35 jaar geleden al ruim geteeld hebben, met een mooie subsidie, omdat Europa een eigen eiwitvoorziening wilde hebben; minder afhankelijk van soja import uit verre landen. Ook de uienteelt is in oppervlakte fors toegenomen met mooie opbrengsten en prijzen. Slag om de zand- en veenkoloniën. Mag ik het als boer dan toch nog beleven dat de handelaren bij ons op het erf komen om tegen elkaar op te bieden?

Mag ik het als boer dan toch nog beleven dat de handelaren bij ons op het erf komen om tegen elkaar op te bieden?

Boeren worden ongeduldig. Na de 25 mm water die we pas weer hebben gehad, wordt er hier en daar toch al gepoot en gezaaid. Mag de bovenlaag af en toe mooi opdrogen, de ondergrond is nog nat en koud. Soms ook nog een plas water, verscholen tussen de afgestorven groenbemesters.

We hebben capaciteit met al die samengestelde werkzaamheden. Machines voor èn achterop de trekker. De ene dag ligt de grond er nog ‘roeg en rauw’ bij, de volgende dag zitten de aardappelen er keurig netjes in.

Tijdwinst

Toch schuilt er gevaar in een jaar als dit. Wordt er een nauwkeurigheidsbewerking overgeslagen? Een tijdwinst waar we later in het groeiseizoen maar al te vaak spijt van krijgen.

De machines staan er allemaal keurig en startklaar bij. We hadden zelfs nog tijd voor wat nuttige aanpassingen. Het komt allemaal goed. Europees een kleine oogst, een dikke prijs.