Column: Henk Nienhuis: Gelukkig nieuwjaar

Toch blijven onze coöperaties zich zorgen maken over hun grondstoffen. Er worden praktijk proeven met veldbonen en erwten gedaan voor de eiwit- en zetmeelvoorziening.

Aanmodderen

Het blijft nog steeds aanmodderen in het veld. Avebe heeft daar veel begrip voor en haalt die aardappelen zo snel mogelijk naar de fabriek. Zo langzamerhand berusten we erin dat de laatste percelen niet allemaal meer volledig gerooid gaan worden. Op de bijeenkomst werd veertien dagen geleden nog benoemd dat er grote plaatselijke verschillen zijn. Er waren toen nog boeren die 60 procent van hun gewassen in de grond hadden zitten. Alle neerslagrecords worden weer gebroken. Het komt allemaal door de klimaatverandering: het is extreem nat of extreem droog.

Het komt allemaal door de klimaatverandering: het is extreem nat of extreem droog.

In 1998 hebben we ook al eens zoiets meegemaakt: In één nacht kregen we 110 mm water. Ik weet dat nog goed. Op de kavel waar de boerderij staat, hadden we suikerbieten staan. Dat perceel stond met loof en al onder water. Maar toen kregen we een schaderegeling van de overheid, onder Jozias van Aartsen, destijds minister van landbouw in het kabinet Kok-I.

Toch hebben we dat perceel nog met man en macht gerooid. De verklaring achteraf was dat elke liter water ook een kilogram weegt. Een week later was het allemaal modder en ging het niet meer. We kregen ons leveringsquotum lang niet vol, onderbezettingsverliezen in de fabriek, maar de uitbetalingsprijzen waren nog nooit zo hoog geweest.

Wat nou steeds meer en steeds groter: Genoeg is beter!

Sporen van een halve meter diep

Als ik zo door ons gebied rijd, zit er nog wel wat aan gewassen in de grond. Sporen van een halve meter diep en vol water. Vaak is het nog wel geprobeerd.

Een collega bij ons in de buurt heeft een nieuwe vierrijige zelfrijdende aardappelrooier op rupsen gekocht. De prijs hiervan weet ik niet precies, misschien een kleine miljoen euro. Toen ik begon als boer kochten we daar 100 hectare voor. Da’s even slikken op mijn leeftijd.

Ik moest hen een extra kipper brengen en besloot een rondje mee te rooien. Het water tussen de ruggen stroomde voor ons uit. Als de kippers vol waren, zaten ze meteen vast. Maar die rupsrooier liep onverstoorbaar door.

Chaos

Aan de grond kunnen we niets meer doen. Het is een chaos. Hoe dat allemaal nog moet in het komende voorjaar weet ik niet. Misschien valt er nog een maagdelijk pak sneeuw. Een witte kerst is goed voor de gemoedsrust van boeren. En gelukkig komt er een nieuw jaar.