Column: Bart Kemp: En nu leveren!

Bijna 4,5 jaar geleden alweer sinds de eerste boerenacties en de voorgenomen halvering van ‘ome Tjeerd’..
4,5 jaar ook die ons als sector de tijd gaven om na te denken over concrete oplossingen. 4,5 jaar waarin, voor een niet gering deel door boeren en plattelandsbewoners, gezorgd is voor een aardverschuiving in de provinciale en landelijke politiek.

Die concrete oplossingen liggen klaar. De route hoe we van de rigide, onrealistische KDW naar beleid op basis van de werkelijke staat van de natuur (SVI) kunnen komen. Met werkelijke natuurdata en een concrete uitvoeringsagenda van de beheersplannen. De route hoe we door middel van een significantiegrens en geborgde reductie om deze houdbaar te krijgen de vergunningverlening op gang kunnen brengen, PAS-melders gelegaliseerd zijn, vergunningen en innovaties houdbaar zijn en het onbetrouwbare Aerius overbodig is.
Een concreet stoppers- en blijversbeleid waarbij een boer die stopt, al dan niet door middel van de overheid, zorgt voor een beter perspectief voor boeren die door willen. Evenwichtsbemesting meer met dierlijke mest en doelsturing ten aanzien van emissies naar bodem en lucht. Een beter functionerende agroketen met een stabieler verdienvermogen voor de boer.
Zo zijn er de afgelopen 4,5 jaar tal van realistische plannen uitgewerkt die wél langjarige duidelijkheid en perspectief kunnen geven aan boeren.
Zelf hebben we daar als Agractie Nederland concreet invulling aan gegeven door ons visiedocument 'Naar perspectief voor agrarisch Nederland', wat we als leidraad gebruiken in onze gesprekken met de landelijke en provinciale politiek.

Concrete en uitvoerbare plannen genoeg dus vanuit de sector. Nu is de politiek aan zet! De verwachtingen zijn hoog. Er is een totaal nieuwe werkelijkheid in de provincies en Den Haag, en de partijen die gewonnen hebben zijn alle kritisch op het functioneren van de Europese Unie en de gevolgen daarvan voor het Nederlandse beleid. Zoals de Vogel en Habitatrichtlijn, de Nitraatrichtlijn, de Kaderrichtlijn Water, de Klimaatafspraken. En Nederland heeft daar met forse extensiveringsdoelen en beperkingen op de veengronden, zandgronden, beekdalen, overgangsgebieden en nieuwe natuur nog een flinke schep bovenop gedaan..

We hebben al die jaren actie gevoerd, op de trekker of aan tafel, voor ander realistisch beleid. Een andere politieke wind. Dat is gelukt. Die andere politieke wind is er. En mogen we nu verwachten dat er geleverd gaat worden door de partijen die nu aan de knoppen zitten of komen? Dat ze de kaas niet van het brood laten eten, goed blijven luisteren naar de richting die de grote meerderheid van de boeren wil dat de politiek vaart? Boeren waren er behoorlijk duidelijk over in de uitslag van de Enquête over het landbouwbeleid die recent door ons werd gehouden.

Jullie merken het, ik ben optimistisch. Kop d’r veur en gaan! Maar ik ben ook realist. Ik verwacht echt niet dat álle doelen uit Brussel nu ineens van tafel gaan. En dat we volop kunnen doorboeren zoals we willen.
Maar ik verwacht en hoop wel dat we tot realistisch beleid kunnen komen. Beleid waar we mee uit de voeten kunnen. En het is de dure plicht van de ‘nieuwe’ overheid, provinciaal en landelijk, na al die jaren van onrust en commotie, hun uiterste uiterste best te doen daarvoor te gaan zorgen. Want, betrouwbaar bestuur = rechtvaardig beleid. En dan hoop ik dat de inzet van Agractie Nederland snel overbodig is geworden!

Ik wens een ieder goede kerstdagen en een voorspoedig 2024 toe!

Bart Kemp,
Voorzitter Agractie Nederland